stracić rachunek

См. также в других словарях:

• stracić rachunek — {{/stl 13}}{{stl 7}} nie móc się doliczyć : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po kolejnym kieliszku stracili rachunek. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• rachunek — m III, D. rachuneknku, N. rachuneknkiem; lm M. rachuneknki, D. rachuneknków 1. «obliczanie, obliczenie za pomocą działań arytmetycznych; działanie na liczbach, liczenie, rachowanie; także liczby, pozycje, rubryki, na których ma się to działanie… …   Słownik języka polskiego

• stracić — dk VIa, stracićcę, stracićcisz, strać, stracićcił, stracićcony 1. «przestać coś mieć, zostać bez kogoś lub bez czegoś; zostać pozbawionym kogoś lub czegoś» Stracić rodzinę. Stracić posadę. Drzewa straciły liście jesienią. Stracić czyjąś przyjaźń …   Słownik języka polskiego

• własny — 1. Na własną prośbę; na własne żądanie a) «dobrowolnie, zgodnie z wolą zainteresowanego, na jego życzenie»: Policja podała, że na własną prośbę wypisał się ze szpitala. Rzecz 15/03/2000. b) żart. «z własnej winy»: (...) wbrew zdrowemu rozsądkowi …   Słownik frazeologiczny

• zapłacić — dk VIa, zapłacićcę, zapłacićcisz, zapłacićpłać, zapłacićcił, zapłacićcony 1. «dać pieniądze jako należność za pracę, za towar; wynagrodzić w pieniądzach (także w naturze); uiścić należność» Zapłacić cło, czynsz, rachunek. Zapłacić ratę za coś.… …   Słownik języka polskiego

• miara — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. mierze {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wielkość uznawana za jednostkę porównawczą przy mierzeniu jednorodnych wielkości fizycznych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miara długości,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień